prędkość kątowa
Encyklopedia PWN
fiz. zjawisko polegające na tym, że przy padaniu fali na granicę rozdziału 2 ośrodków powstaje fala rozchodząca się od granicy rozdziału w stronę pierwszego ośrodka;
mała maszyna elektryczna przeznaczona do przetwarzania prędkości obrotowej w jednoznaczny, w stosunku do wartości tej prędkości, a w większości przypadków i kierunku, sygnał elektr. (napięcie lub częst.);
stosunek prędkości kątowej wału napędzanego do prędkości kątowej wału napędzającego;
dodatkowe przyspieszenie liniowe, które ma w ruchomym układzie odniesienia (związanym np. z obracającą się Ziemią) poruszające się względem niego ciało — dzięki ruchowi obrotowemu tego układu
fiz. ciało lub układ ciał, względem których określa się położenie i zmianę położenia (ruch, fiz. ) obiektów fiz. (ciał lub pól fizycznych).
